یکشنبه 85 مهر 9
سخن قلم
کلام و نوشته ، رابط نویسنده و خواننده است، پس می تواند عامل «همدلی» گردد. سوگند خداوند به «قلم» و «نوشته»، قلم را قداست و نوشتن را حرمت بخشیده است. درخت قلم ، اگر ریشه در«تعهد» و «تدین» داشته باشد ، میوه اش شیرین و ماندگار است و خیلی ها در سایه آن می نشینند و از برگ و بار آن بهره می برند. ارزش هر قلم به «پیام» آن است و عظمت نوشته به «محتوایش» و ماندگاری آثار به «ریشه داشتن در حق و صدق». قلمهای شهید پرور ، عشقهای برتر را بذر افشانی می کنند و شور شهادت طلبی را در رواق دلها می تابانند و شهیدان را در معراج شهادت ، از «خاک» تا «خدا» پیش می برند. چه دستهایی قلم شده تا قلم در دست پاکان قرار گیرد و چه بسیار نویسندگان شجاع که «شهید قلم» شده اند و چه نویسندگان کج اندیش که ویروس شبهه پراکنده اند. نویسنده متعهد ، تک تیرانداز در میدان نبرد اندیشه هاست و برای پیروزی نیازمند «مهارت» ، «دقت» ، «هدفگیری» ، «لحظه شناسی» ، «سرعت عمل» و..... است. اینکه «چه را» باید نوشت و «چرا» باید نوشت ، ریشه در آگاهی نویسنده از نیازها و نقش نوشته در رفع آنها دارد. اگر بتوان «پیام کهن» را در «قالب نو» ریخت و به تشنگان حقیقت نوشاند ، اندکی از «رسالت قلم» ادا شده است. به این امید که این «همدلی» ها به «همراهی» بیانجامد.
(جواد محدثی)
()
