چهارشنبه 85 مهر 26
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
مرحوم آقای دولابی در کتاب مصباحالهدی نقل میکنند: دزدی به مزرعه ای رفت و جوالی را همراه خود برد. اول مقداری کدو حلوایی و هندوانه و خربزه در جوال ریخت ، بعد مقداری سیب و سیب زمینی و بادمجان وخیار ، روی آن هم مقداری سبزی های مختلف مثل تره و ریحان ، و در جوال را بست و آماده فرار شد. ناگهان صاحب مزرعه با نوکرهایش سر رسیدند. نوکرها دزد را گرفتند و به درختی بستند و از ارباب پرسیدند با او چه کنیم. ارباب دستور داد هر چه داخل جوال است یکی یکی بیرون بیاورند و به سر دزد بزنند. نوکرها مشغول شدند و سبزی های لطیف را که روی جوال بود یکی یکی برمی داشتند و به سر دزد می زدند ، ولی دزد گریه می کرد و می گفت « اللهم اجعل عواقب امورنا خیراً » ( خدایا آخر و عاقبتم را ختم به خیر کن ) ، چون می دانست آخر کار چیزهایی مثل کدو حلوایی و هندوانه و خربزه را که اول در جوال ریخته بر سرش خواهند زد ؛ در آخرت هم همان چیزهایی را باید متحمل شویم که در دنیا در جوالمان ریخته ایم. البته دوست اهل بیت ته جوالش سوراخ است و عملی را ، چه صالح و چه ناصالح ، ذخیره نمی کند. همانطور که امیر المومنین علیه السلام بر کفن سلمان با انگشت نوشتند :
« و فدت علی الکریم بغیر زاد .............. من الحسنات و القلب السلیم »
(بدون زاد و توشه ای از کارهای خوب و قلب سلیم بر خدای کریم وارد شدم)
« و حمل الزاد اقبح کل شی ء ................... اذا کان الوفود علی الکریم »
(و هنگامی که انسان بر شخص کریمی وارد می شود زشت ترین چیز همراه بردن زاد و توشه است)
مومن سیئات را استغفار می کند. « التائب من الذنب کمن لا ذنب له » (کسی که از گناه پشیمان باشد و توبه کند مثل کسی است که گناهی ندارد.) حسنات را هم کار خدا می داند نه کار خودش. « ما اصابک من حسنه فمن الله » (هر خوبی و حسنه ای که به تو رسید از خداست.) ؛ بنابر این دوست اهل بیت دست خالی است. خدا هم دست خالی ها را دوست دارد ، چون کسی که بر فرد کریم وارد می شود زشت است همراه خود زاد و توشه ای بر دارد.
()
