جمعه 86 تیر 8
احمدی نژادیسم !!
انتخابات سوم تیرماه 84 که به تعبیر رهبری غلبه متن بر حاشیه بود منجر به پیدایش پدیده نویی به نام «احمدی نژاد» شد. بی‌شک پدیده احمدی نژاد (احمدی نژادیسم !!) تحول عظیمی را در مدیریت سیاسی و اجرایی جمهوری اسلامی بوجود آورد و البته پس لرزه‌های این تحول کشورهای دیگر دنیا را نیز بی‌نصیب نگذاشت به حدی که رسانه‌های داخلی و خارجی از آن به «تسونامی احمدی نژاد» تعبیر کردند. نکته‌ای را که نباید از نظر دور داشت این است که احمدی نژاد زاییده و محصول یک تفکر و ایدئولوژی است؛ به تعبیر دیگر احمدی نژاد معلول تفکر اصیل انقلاب اسلامی است و اگر بخواهیم مواضع او در عرصه سیاست خارجی و همچنین نگرش او به مباحث عدالت اجتماعی و نظایر آن را مختص به او بدانیم به یقین در اشتباه فاحشی فرو رفته‌ایم؛ البته نمی‌توان هوش و ذکاوت، نحوه مدیریت و ابتکارات او را نادیده انگاشت، چرا که بسیارند کسانی که تفکرات انقلابی-اسلامی دارند اما در نحوه اجرا موفق عمل نمی‌کنند. به طور خلاصه باید گفت، انتخاب احمدی نژاد از سوی مردم انتخاب یک شخص نبوده است بلکه گزینش یک تفکر و یک روش بوده است، و اگر روزی احمدی نژاد از آرمانها و ایده‌های انقلابی خویش عدول کند مردم به یقین او را کنار خواهند زد.
دولتهای سازندگی و اصلاحات با تمام فراز و نشیبها و خدمات بیشماری که انجام دادند به دلیل ضعف و انحراف تفکر اصلاحی گردانندگانشان و بعضا گرفتاری در بازیهای قدرت و ثروت، حزب بازی و مبارزات سیاسی، نتوانستند آنچنان که باید توفیقی حاصل نمایند؛ به همین خاطر شکافهای عمیق اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در کشور بوجود آمد و زمینه نابهنجاری‌های بسیاری فراهم شد. اما تفکر اصلاحی احمدی نژاد چون برآمده از تفکر انقلاب اسلامی و دغدغه‌های مردم بود توانست موفقیت‌های بسیاری را در اداره کشور و در زمینه مسائل بین المللی حاصل نماید و جای خود را در میان مردم باز کند. راز موفقیت احمدی نژاد در همین پیروی از خواست و اراده مردم و انقلاب اسلامی نهفته شده است و به تعبیر رهبر انقلاب (بیانات ایشان در 29/3/85) «حاکمیت احمدی نژاد، حاکمیت تفکر مردم و حاکمیت تفکر اصولی اسلام است».
رهبر معظم انقلاب در جایی (6/6/85) فرمودند «اولا، شعارهای دولت و مسئولان و اهداف تعیین شده آنان کاملا با مبانی انقلاب و با مبانی اعلام شده امام عزیز ما منطبق است. ثانیا، این گفتمان در بین مردم به طور محسوسی زنده است و وجود دارد؛ که وجود این گفتمان میان مردم هم، عامل عمده و اصلی گرایش آنها به این دولت و این رییس جمهور محترم بود» مفهوم این گفتار این است که مخالفت با تفکر احمدی نژاد یعنی مخالفت با انقلاب، نظام و مردم! ایشان همچنین در ادامه به خصوصیات و شاخصه‌های دولت نهم اشاره می‌نمایند که این خود نشاندهنده ارتباط عمیق تفکر دولت نهم و در رأس آن احمدی نژاد با خواست مردم و آرمانهای انقلاب اسلامی است : «سلامت اعتقادی و اخلاقی مسئولان کشور، فساد ستیزی، عدالت خواهی و عدالت گستری، اعتزاز به اسلام، تواضع و نغلتیدن در گرداب غرور، ساده زیستی و مردم گرایی، اجتناب از اسراف و ریخت و پاش، خردگرایی و تدبیر و حکمت در تصمیم گیری و عمل، قانون گرایی، مسئولیت پذیری و پاسخگویی، اهتمام به علم و پیشرفت علمی، سعه صدر و تحمل مخالف، اجتناب از هواهای نفس، تلاش بی وقفه برای این خدمات، نظارت بر عملکرد زیر مجموعه، شایسته سالاری، شجاعت و قاطعیت در بیان و اعمال آنچه که حق است».
پدیده احمدی نژاد موافقان و مخالفان بسیاری را بدنبال داشته و دارد و شاید به جرأت بتوان گفت، عملکرد هیچ مسئولی بعد از انقلاب اینچنین حرف و حدیث در پی نداشته و زیر ذره‌بین قرار نگرفته است، که این خود نشاندهنده پرتحرک و پرابتکار بودن احمدی نژاد و شکستن مرز‌های قدرت و ثروت و وارد کردن مدیریت مردمی در ارکان سیاسی کشور از جانب اوست. احزاب بر خلاف توده مردم نه قبل و نه بعد از انتخابات تقریبا هیچگونه اتفاق نظری بر تفکرات احمدی نژاد و روشهای اجرایی او پیدا نکردند و حتی سعی در منزوی کردن وی داشته و دارند؛ و این بدلیل آن است که وی از ابتدا تمایلی به وارد شدن در احزاب نشان نداد و حتی در مقابل باج‌خواهی عده‌ای قد علم کرد؛ وی همواره خود را مدیون و وابسته به مردم می‌داند و خود را خادم آنان می‌نامد؛ «براستی که او شیفته خدمت است نه تشنه قدرت»... اساسا اصلاح طلبان مخالف تفکر انقلابی و اسلامی احمدی نژاد هستند (مخالفین ایدئولوژیکی) و بعضی اصولگرایان مخالف روشهای اجرایی او در سیاست داخلی و خارجی (مخالفین سلیقه‌ای)؛ در همین رابطه رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بر علمی و کارشناسانه بودن اقدامات دولت تاکید کرده‌اند و همواره مهر ابطالی بر انتقادات احزاب، مبنی بر غیر علمی، شتابزده و غیر کارشناسانه بودن اقدامات دولت زده‌اند «در مجموعه کسانی هم که امروز در دولت و قوه مجریه مشغول فعالیت هستند، انسان مشاهده می‌کند که ذهن‌های باز، فعال و نگاههای عالمانه در بین آنها زیاد است. علاوه بر آنچه که انسان در نشانه‌های کاری آنها می‌تواند ببیند، در گزارش‌های رسمی و اطلاعاتی و دیدارهایی که ما با بعضی از وزرای محترم داریم، انسان دارد مشاهده می‌کند و می‌بیند ذهنیت منطقی، متکی به نگاه علمی و دور از مسامحه‌کاری در محاسبه وجود دارد. الان، برنامه‌ها اینطور است. دارند فکر می‌کنند، کار می‌کنند ، بررسی می‌کنند و بی‌وقفه اقدام می‌کنند و حرکت می‌کنند»(در دیدار با خبرگان رهبری سال85 )...«دولت دارد با جدیت و تلاش خوب، کار پرحجم و متکی به محاسبه انجام می‌دهد»(21/8/85)...«گویا اینگونه تصور می‌شود که عقبه کارشناسی دولت نهم، عقبه ضعیفی است یا اصلا چنین عقبه‌ای وجود ندارد؛ واقعا تصور می‌کنید که دولت، عقبه کارشناسی ندارد! نمی‌شود چنین قضاوتی بکنید، اینطور نیست»(25/7/85)
اما در صحنه سیاست خارجی تقریبا همه اتفاق نظر دارند که احمدی نژاد، جمهوری اسلامی را از حالت انفعالی خارج کرده و به حالت فعال و تهاجمی درآورده است؛ مقام معظم رهبری می‌فرمایند «از لحاظ انعکاس بین‌المللی، کشور از یک عزت کم‌سابقه یا بی‌سابقه‌ای برخوردار است؛ ابهت نظام اسلامی، عظمت ملت ایران، رسایی و شفافیت اغراض و اهداف جمهوری اسلامی در دنیای اسلام، بیش از همیشه است؛ و حتی در دنیای غیر مسلمان، امروز عزت و ابهت ملت ما بسیار برجسته است و این را همه تصدیق می‌کنند و از نشانه‌ها و عکس‌العملهای خارجی‌اش هم این را می‌فهمیم»(6/6/85)
موضع‌گیری او در برابر فرهنگ و سیاست غربی-استعماری و به چالش کشیدن قضایایی چون هلوکاست و موجودیت اسراییل که خواست مردم و انقلاب اسلامی بوده و هست، دو چهره متفاوت از او در صحنه جهانی تصویر کرده است؛ چهره‌ای منفور، تندرو و در عین حال قدرتمند نزد ایالات متحده، دولتهای اروپای غربی و بطور کل صهیونیسم بین‌الملل و استکبار جهانی، به طوری که هفته‌نامه آلمانی اشپیگل اینگونه می‌نویسد «احمدی نژاد، مردی که غرب از او حساب می‌برد»؛ و چهره‌ای محبوب، محجوب و دوست‌داشتنی در میان دولتها و ملتهای آمریکای لاتین و آفریقا و به طور کل مردم ستمدیده و مستضعف جهان تا جایی که رییس جمهور بولیوی (مورالس) با شعار «من احمدی نژاد بولیوی هستم» منتخب مردم می شود یا اینکه کاندیدای ریاست جمهوری مصر شعار «اصلاحات احمدی نژادی» سر می‌دهد که اینها همگی نشاندهنده شوک عمیق و تاثیر مطلوب پدیده احمدی نژاد بر فضای سیاست جهانی و فضای فکری مردم دنیا است.
حرفهای ناگفته درباره این پدیده بسیار زیاد است که در این مختصر مجالی برای پرداختن به آنها وجود ندارد. در پایان باز هم بر این نکته تاکید می‌گردد که احمدی نژاد پیش از اینکه یک شخص باشد یک تفکر و ایدئولوژی است، یک آرمان و هدف بلند است؛ هدفی که مردم ایران عزیز 28 سال پیش برای رسیدن به آن هزینه‌های سنگینی را پرداخت کردند و هنوز هم حاضر به پرداخت هرگونه هزینه‌ای هستند؛ این هدف مقدس عبارت است از «اعتلای همه جانبه ایران اسلامی در جهان و ایجاد و گسترش پایگاه حق طلبی و عدالت‌مداری و آماده‌سازی ظهور منجی(عج الله تعالی فرجه الشریف) برای گسترش عدالت در همه جهان».
در همین رابطه میخوانید:
1- رئیس جمهور مکتبی و دولت نهم از دیدگاه مقام معظم رهبری اینجا
2- دستنوشتههای وبلاگی درباره حماسه سوم تیر اینجا
3- نامهی جمعی از طلاب و دانشجویان به رییس جمهور اینجا
()
