یکشنبه 85 بهمن 8
روضه ، باز کننده گره ها
امام صادق علیه السلام می فرمایند : «به دوستان ما بگویید که در اقامه و برپایی مجالس عزا و مصیبتهای ما همت گمارند» بزرگی می فرمودند : « سعی کنید تا پایتان را از کشتی حضرت سید الشهداء بیرون نگذارید ؛ و دائما به امری از امور دستگاه امام حسین مشغول باشید. آشپزی ، چای دادن ، سینه زدن ، کفش جفت کردن و ... تا بواسطه آن ، از همه شیعیان دستگیری شود و الا حساب و کتاب آنطرف دقیق تر از این حرفهاست. تمام این عزاداریها و مجالس و روضه ها ، برای این است که فاسق و فاجر و مومن ، همگی بر سر سفره احسان سید الشهدا نورانی شده و مورد مرحمت حضرت باریتعالی قرار گیرند. احیای مجالس اهل بیت و یاد آنها علاوه بر اینکه ذائقه مومنین را شیرین می کند ، عبادت نیز به شمار آمده و عاقبت به محفل انس و الفت بین مومنین نیز تبدیل می شود. خود من ، هر چه را که در این عالم دیده ام ، یک گره کوری دارد که باز شدنی نیست مگر به روضه امام حسین علیه السلام » نقل می کنند که همین بزرگوار به خانه دوستی دعوت شده بودند و وقتی وارد منزل آن شخص می شوند با برافروختگی می گویند « این خانه چقدر تاریک است ! ظلمت از در و دیوار آن فریاد می زند » و بعد که به ایشان گفتند که این خانه قبلا متعلق به فرد اهل گناهی بوده ، فرمودند « خانه ای که در آن روضه ای برپا نشود ، محتلم است. باید آنقدر آنرا با آب عزاداری و اشک غسل داد تا پاک و نورانی شود. در این منزل برای امام حسین مجلس بگیرید تا از بار ظلمات و کدورت آن کم بشود » ایشان در خصوص احترام به عزاداران امام می فرمودند « امام حسین آنقدر عزادارانش را دوست دارد که اگر به یک نفر در مجالس نگاه تحقیر آمیزی شود ، حضرت با دست خود ، آن توهین کننده را گوشمالی می دهد ، زیرا صاحب مجلس اوست و کسی حق جسارت به مهمانان او را ندارد » در همین رابطه به داستانی اشاره می کنند که شخصی به پسر بچه بازیگوشی در مجلس روضه سیلی می زند و شب هنگام در عالم رویا با ناراحتی امام مواجه می گردد و مشاهده می کند که قسمتی از صورت امام سیاه شده است و وقتی جویای امر می گردد حضرت می فرمایند « تو به چه حقی مهمان مرا کتک زدی ؟!... تو به او سیلی زدی ولی من دردم آمد » و بعد سید الشهداء علیه السلام به آن شخص می فرمایند « هیچ جماعتی را در عالم بهتر از دوستان خودم سراغ ندارم » در خصوص نحوه برپایی مجالس هم بزرگواری می فرمود « در روضه خواندن ادب کنید. فکر کن اگر می دیدی اهل بیت علیهم السلام که صاحب عزایند در کنار مجلس نشسته اند باز هم همینطور شدید روضه می خواندی. جلوی حضرت زهرا سلام الله علیها هم مصیبت فرزندانش را همینطور جانسوز و جگرخراش ذکر می کردی ؟ با این نحوه روضه خواندن می خواهی دل صاحب مصیبت را آتش بزنی و به گریه اش بندازی ؟ روضه هایتان را مودبانه تر و مختصرتر بخوانید » درهمین رابطه عارف جلیل القدری مکاشفه خویش را نقل می کند که دیده بود مداحی که مصیبت اهل بیت را رقت انگیزتر و شدیدتر بیان می کرد تمام صورتش ، حتی مژه هایش پر از مورچه های سفیدی است که صورتش را می خوردند و او دایم با ناخنهایش آنها را از صورت خود می کند و به زمین می ریخت ، اما بلافاصله مورچه های جدیدی به جای آنها ظاهر می شد.
در همین رابطه بخوانید :
کتاب زیتون (ترجمه خصائص الحسینیه) فصل ششم صفحه 149 ؛ در این فصل می خوانید :
ذکر مجالس برپا شده روضه امام حسین علیه السلام از قبل از خلقت آدم تا قیامت که در پنج بخش به آن پرداخته شده است :
1- مجالس برپا شده قبل از خلقت آدم
2- بعد از خلقت آدم تا قبل از تولد سید الشهداء
3- بعد از ولادت ایشان و قبل از شهادتشان
4- پس از شهادت امام تا روز قیامت
5- مجالس روضه در صحنه قیامت
معرفی کتاب :
فرهنگ عاشورا اینجا ؛ به قلم جواد محدثی ؛ انتشارات معروف (قم) ؛ این کتاب همانطور که از نامش پیداست فرهنگنامه عاشورا و قیام امام حسین علیه السلام است که همانند هر فرهنگ نامه ای به توضیح و تشریح اصطلاحات ، اشخاص ، موضوعات و مفاهیم ، اماکن و شهرها ، ابزار و وسایل ، حادثه ها ، اشیاء و پدیده ها ، کتابها ، گروهها و دسته ها در زمینه فرهنگ حسینی پرداخته است.
()
